ေတာမီးသည္ သစ္ရြက္ေျခာက္ကို
ေလာင္လြယ္၏။
သစ္ရြက္စိုကို မတတ္ႏိုင္။
မသူေတာ္မီးသည္ ေမတၱာခန္းသူကို
ေလာင္လြယ္၏။
ေမတၱာဖ်န္းသူကို မတတ္ႏိုင္။
နံ႔သာတံုးသည္ မီးရိႈ႕သူကို
မကြ်မ္းမခ်င္း ေမႊးေစ၏။
သူေတာ္ေကာင္းသည္ ညွဉ္းဆဲသူကိုေသာ္လည္း
မေသမခ်င္း အက်ိဳးေဆာင္၏။
အေကာင္းသည္ အရူးႏွင့္ၿပိဳင္၍
အဝတ္မလစ္ေကာင္း
သူေတာ္ေကာင္းသည္
မသူေတာ္ႏွင့္ၿပိဳင္၍ ေဒါသမျဖစ္ေကာင္း
က်ားေၾကာက္၍ ေျပးစဉ္
ေခြးေဟာင္သည္ကို အေရးမယူရ
ငရဲေၾကာက္၍ သီလေစာင့္စဉ္
မသူေတာ္ညွင္းသည္ကို အေရးမယူရ
ဒါနျပဳသူကိုမွီ၍ ဒါနပါရီျပည့္သည္
မသူေတာ္ကိုမွီ၍ သည္းခံလွ်င္
ခႏၲီပါရမီျပည့္သည္။
( ပထမေရႊက်င္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
No comments:
Post a Comment